Tweede trainingsdag

Vandaag was het zo ver: mijn eerste Roparun training! Als kersvers nieuw lid van het team was dit de eerste training waar ik bij aanwezig kon zijn. Ik was best benieuwd hoe het zou gaan, want ik loop normaal gesproken het liefst alleen. Het hardlopen is voor mij, en ik denk voor velen met mij, het enige moment waarop ik mijn hoofd even leeg kan maken en dan heb ik dus geen behoefte aan gezellig kletsen (om nog maar te zwijgen van het feit dat ik betwijfel of ik daar überhaupt genoeg lucht voor heb op dat moment 😉). Het is waarschijnlijk ook een stukje gewenning.

Omdat ik had bedacht dat het mogelijk wel eens zwaar kon worden, heb ik mijzelf in de ochtend getrakteerd op havermoutpannenkoeken en ben ik vervolgens op de fiets gesprongen om aan te sluiten bij Joek en Koen, die een plekje hadden gereserveerd op hun fietsendrager voor mijn stalen ros. In de auto werd ik voorzien van de eerste informatie over de Roparun zoals bijvoorbeeld de run-bike-run gedeeltes op de route, hoe de finish verloopt en hoe het in zijn werk gaat met de fietsers en de busjes. Na een klein uurtje kwamen we aan in het immer zonnige St. Jansteen bij Emardo & familie, waar de lunch al uitgebreid voor ons stond uitgestald. Inclusief Zeeuwse bolussen uiteraard! Na onder het eten wat kennis gemaakt te hebben met elkaar vertrokken we direct op de van tevoren minutieus uitgestippelde route door het prachtige Zeeuws-Vlaanderen.

En wat schetst de verbazing: ik vond het eigenlijk veel leuker om een beetje te kunnen kletsen tijdens het lopen. De meters glijden veel sneller voorbij omdat je er niet zo mee bezig bent, en bovendien was het leuk om deze, voor mij grotendeels nieuwe en onbekende mensen alvast een beetje beter te leren kennen. En ik heb ontdekt dat ik zowaar kan lopen en praten tegelijk! Het landschap was prachtig, het weer was fantastisch, en het biertje achteraf smaakte ook bijzonder goed.

Ik kan eigenlijk maar één ding concluderen: wanneer gaan we weer?!!

Allemaal heel erg bedankt voor de leuke middag en natuurlijk Emardo en zijn familie voor de gastvrijheid en de voorbereidingen. Vind je het leuk om de komende tijd foto’s en filmpjes te zien van hoe ik me voorbereid op de Roparun en vind je het niet erg om ook gelijk zo’n beetje de rest van mijn leven voorbij te zien komen, dan kun je me op Instagram vinden onder de naam feelgoodtherapy. Tot de volgende keer!

Groetjes Heleen